- Kto ty jesteś?
- Polak mały.
- Jaki znak twój?
- Orzeł biały.
- Gdzie ty mieszkasz?
- Między swymi.
- W jakim kraju?
- W polskiej ziemi.
- Czym ta ziemia?
- Mą Ojczyzną (…)
Nie ma chyba Polaka, który nie znałby tego wiersza, autorstwa Władysława Bełzy. Utwór wydany w 1900 roku, kiedy Polski od ponad wieku nie było na mapie świata, jest wyrazem miłości do Ojczyzny i troski o przekazywanie dziedzictwa kulturowego młodym pokoleniom. To właśnie dzieciom w dużej mierze poświęcił swoją twórczość pisarską Władysław Bełza. Założył i redagował pismo „Towarzysz Pilnych Dzieci”, był również współzałożycielem pisma „Promyk”. Ponadto był aktywnym działaczem kulturalnym, początkowo w Poznaniu, gdzie między innymi doprowadził do powstania stałego teatru polskiego. Później po wydaleniu z zaboru pruskiego działał we Lwowie, gdzie wspólnie z Józefem Ignacym Kraszewskim założył stowarzyszenie oświatowe Macierz Polska, pracował w najstarszym polskim wydawnictwie Ossolineum, a także ogłosił liczne utwory dla dzieci. Dużą popularność zyskał zbiór „Katechizm polskiego dziecka”, w którym autor w przystępnej formie przekazał swój patriotyzm. 17 października mija 175 rocznica urodzin tego rozmiłowanego w Polsce pisarza.
