Amerykański Instytut Sztuki Filmowej umieścił ją na 5. miejscu w rankingu największych aktorek wszech czasów. Swoje życie zawodowe zaczynała jako pomoc fryzjera, pracownica w domu towarowym oraz modelka pozująca do katalogu z ofertą kapeluszy. Te różne prace zarobkowe podjęła, przerywając edukację na etapie szkoły podstawowej, żeby wspomóc finansowo swoją ubogą rodzinę po śmierci ojca. Los się odwrócił, kiedy Greta Lovisa Gustafsson (znana później jako Greta Garbo) postawiła wszystko na jedną kartę, rozpoczęła naukę aktorstwa i została obsadzona w kilku szwedzkich filmach. Kiedy Louis B. Mayer zobaczył produkcje z jej udziałem, postanowił ściągnąć ją ze Szwecji do Ameryki. Tak oto w 1925 roku zaczęła się jej przygoda w wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer (znana z czołówki z ryczącym lewem) i podbój Hollywood.
Jej krótka kariera, która trwała zaledwie do 1941 roku, wystarczyła do tego, aby aktorka szwedzkiego pochodzenia stała się ikoną kina i czołową postacią Złotej Ery Hollywoodu lat 20-tych i 30-tych. Na ekranie była między innymi polską hrabiną panią Walewską u boku Napoleona Bonaparte, nieszczęśliwą kochanką w „Annie Kareninie” i „Damie kameliowej”, kobietą szukającą samotności w „Ludziach w hotelu” i „Królowej Krystynie”. Prywatnie zaś unikała rozgłosu i blichtru, chroniła życie prywatne. Mówiono o niej „kobieta sfinks”, a także „boska Greta”. To ona sama postanowiła przerwać swoją karierę, u szczytu sławy, co tylko dodaje jej życiu tajemniczości i niezwykłości. Greta Garbo przeszła do historii kina jako aktorka o wielkim talencie dramatycznym, potrafiąca doskonale odgrywać różne uczucia na swojej twarzy. W 1955 roku została nagrodzona honorowym Oscarem. 18 września przypada 120 rocznica urodzin słynnej gwiazdy Hollywood pochodzącej ze Szwecji.
